دکتر ابوالفضل اقبالی، پژوهشگر حوزه خانواده، مهمان این برنامه بود و در گفت‌وگو با محمدرضا باقری مجری جهان آرا اظهار کرد: هر چقدر اباحه‌گری در جوامع بیشتر شود، کنترل آدم‌ها هم راحت‌تر است و این، دلیل افزایش این فرهنگ در غرب است، مثل آن چه در افتتاحیه المپیک پاریس دیدیم البته این رفتارها، فضای حاکم بر جامعه غربی نیست و هنوز التزام به خانواده در آنجا وجود دارد.
غرب هیچ مرزی باقی نگذاشته حتی اگر آن مرز مسیح باشد
او افزود: تمدن غرب از نظر تاریخی چاره‌ای ندارد که مرزهای اخلاقی را پشت سر بگذارد و هیچ قید و شرطی برای جوامع باقی نگذارد، چه نهاد خانواده باشد و چه شخصیتی مثل مسیح(ع)؛ امروز غرب حتی جنسیت آدم‌ها را هم از معنا تهی کرده است.
واژه‌سازی غربی‌ها برای بی معنا کردن مفاهیم ذاتی انسان
اقبالی خاطرنشان کرد: بسیاری از مفاهیمی که غربی‌ها برای بی معنا کردن مفهوم جنسیت خلق کرده‌اند، ریشه علمی و ژنتیکی هم ندارد هر چند نام برخی مفاهیم را تغییر داده باشند و به جای همجنس‌بازی بگویند همجنس‌گرایی.
غرب محدودترین تمدن در برابر آزادی است!
این پژوهشگر حوزه خانواده با بیان اینکه غرب محدودترین تمدن در برابر آزادی انسان است عنوان کرد: آنها یک تعریف کاذب از آزادی ارائه و آن را رسانه‌ای کرده‌اند ولی در حقیقت، پیچیده‌ترین و عمیق‌ترین استبداد را به وجود آورده است.
آزادی غربی، انتهای دوگانگی است
او ادامه داد: وقتی کودکان یک جامعه با «باربی» رشد پیدا کنند، باربی‌گونه هم رفتار می‌کنند چون اصولا الگویی غیر از این ندارند و کار به جایی می‌رسد که فرانسه عریان‌ترین نمایش‌ها را در افتتاحیه المپیک و به نام آزادی بیان اجرا می‌کند اما در عین حال حجاب را ممنوع کرده است چون حق انتخاب را برای مردم قائل نیستند.
اشتباه برای ما جبران‌ناپذیر و برای غرب حادثه است!
اقبالی با بیان اینکه بخشی از جامعه ما احساس می‌کند خطاهای غرب هم پذیرفتنی است در حالیکه اگر همان اشتباهات در ایران رخ دهد، موضع‌گیری کرده و رفتاری انفعالی و خود کم‌بینانه دارند گفت: حقیقت این است که غرب صلاحیت الگو بودن برای هیچ کس را ندارد.
شبه عقلانیتی وجود دارد که می‌خواهد غرب را الگوی مطلوب معرفی کند
این کارشناس مسائل خانواده خاطرنشان کرد: مسئله اصلی ما با تمدن غرب، شبه عقلانیتی است که سبک زندگی غربی را استاندارد و مطلوب نشان می‌دهد، برای آن تاریخ‌سازی می‌کند و حتی کرسی دانشگاه برایش به وجود می‌آورد.
حاکمیت‌ها در غرب یک سو می‌روند و خانواده‌ها سویی دیگر
او تصریح کرد: بازگشت به خانواده ایده‌ای است که به صورت روندی موازی با فرهنگ غالب در غرب پیش می‌رود ولی ایده مسلط در حاکمیت‌ها نیست.