ویژه برنامه به افق فلسطین دوشنبه از شبکه افق پخش شد.
در بخش نخست برنامه به اخبار مهم و اخیر فلسطین اشاره شد. در بخش گفتوگوی اول علی ربیعی، فعال سیاسی مهمان برنامه بود.
وی گفت: حفره های اطلاعاتی و شناختی داشت، رادارها خیلی چیزها را می توانند بگیرند اما دردها را نمی توانند بگیرند، جامعهای که مدتها درد داشته و با آن بزرگ شده است، جریانی که در غزه و فلسطین رشد میکنند فارغ از اینکه کدام گروه ها هستند سالهاست که با این درد به جلو حرکت کردهاند و متخصص شدهاند، مدام مورد حمله قرار گرفتند و مدتهاست که برنامه های مختلفی برای این حرکت طراحی کرداند، و بالاخره غروری که اسرائیل روی گنبد آهنین و موسادش داشت را شکستند. غروری که به آنها اجازه نداد که باور داشته باشند، فرزندان فلسطین بتوانند چنین طراحی داشته باشد. به همین دلیل روزهای اول جنگ این حملات را از چشم ایران می دیدند. اما آنها به توانایی فرزندان فلسطین شناخت نداشتند این اتفاق به طور کامل درون زا بوده است.
ربیعی گفت: اساس جمهوری اسلامی آپارتاید بود و به همین دلیل با پیروزی انقلاب با آفریقای جنوبی و اسرائیل قطع رابطه کرد. فلسفه جمهوری اسلامی هم به نوعی آرمان خواهی بود و ضد دولت های مبتنی بر زور و یکجانبه گرایی و نادیده گرفتن حق دیگران بود. اما مساله فلسطین برای ما ایرانیان از قبل از انقلاب اسلامی مهم بود. ملت ما همیشه حامی ملت فلسطین و ضد صهیونیسم بود. وجود اسرائیل به خودی خود هم توسعه منطقه و هم دموکراسی منطقه را تحت تاثیر قرار میدهد. اسرائیل برای منافع ملی ما خطرآفرین است و عملا نمی خواهد هیچ قدرتی در این منطقه بوجود بیاید. او مدافع تحریم علیه ایران بوده و هست و همیشه از برداشتن تحریم ها واهمه دارد.
این فعال سیاسی خاطرنشان کرد: حماس به موقع اقدام کرد چون در شرایطی قرار داشت که صدایش روز به روز خفه می شد، کشورهای عربی در حال عادی سازی روابط با اسرائیل بودند و عملا این باریکه به جا مانده از یک خطه بزرگ رو به نابودی بود.
به گفته او، حماس چاره ای نداشت حتی اگر این حمله برایش نتیجهبخش به معنای آزادی نبود اما همین که اقدامی کرد و صدایش را به جهانیان رساند به خودی خود هدف بود.
ربیعی افزود: کشوری که ادعای دموکراسی میکند و مدعیست که دموکرات است اما وقتی باید برای آتش بس رای بدهد، وتو می کند؛ این نشان دهنده ماهیت واقعی آمریکا است.
مهدی قزلی، رئیس خانه شعر و ادبیات در بخش دیگری از این برنامه درباره تاثیر جنگ بر ادبیات و شعر گفتوگو کرد.
وی گفت: همیشه جنگ منبع مهم برای هنر و ادبیات بوده است و هیچ وقت کهنه نمی شود. در موضوع تاریخ و تاریخ نگاری پیروزهای جنگ آن را روایت می کنند. اما ادبیات مال پیروزها نیست تاریخ مثل دوربین میبیند و حس ندارد، ادبیات حس دارد و اتمسفر ایجاد میکند. همانطور که ماجراهای حدود 70 سال اخیر در این خطه عالم روی هنرمدان عرب و غیر عرب تاثیر گذاشته و باعث خلق آثار جدی در این حوزه شده است، حتما این دوره هم این اتفاق خواهد افتاد.